به گزارش سپیدار خبر، به نقل از جام، گروهی از دیپلمات ها، قانون گذاران، سیاست گذاران و کارشناسان موثر آمریکایی با انتشار بیانیه ای در وب سایت "اندیشکده واشنگتن" (Washingtoninstitute) به ترسیم سیاست آمریکا درقبال ایران پرداخته اند.

در این بیانیه، پنج شرط زیاده خواهانه برای توافق نهایی هسته ای و چهار راهکار، جهت مقابله با افزایش قدرت و نفوذ ایران در منطقه ارائه شده است که در سراسر آن، فضای دشمنی با ملت ایران و انقلاب اسلامی کشورمان حاکم است.

این بیانیه بدون اشاره به جنایات آمریکا و رژیم اشغالگر قدس در منطقه، گروه های مقاومت همچون حزب الله و حماس را "تروریست" لقب داده و ایران را به علت حمایت از آنان، پشتیبان تروریسم می خواند.

اندیشکده واشنگتن در ابتدای گزارش خود زیر عنوان "بیانیه عمومی درباره سیاست آمریکا درقبال مذاکرات هسته ای ایران"  می نویسد: این بیانیه توسط گروهی دو حزبی از دیپلمات ها، قانون گذاران، سیاست گذاران و کارشناسان آمریکایی تایید شده است.

"واشنگتن" درباره گروه صادر کننده این بیانیه نیز آورده است: طی سه سال گذشته، اعضای این گروه دو حزبی جلساتی را با حمایت موسسه "سیاست خاورمیانه واشنگتن" برگزار و درباره وضعیت برنامه هسته ای ایران بحث کرده اند؛ بحث هایی که به صورت مکرر در آن از اطلاعات ورودی مقامات دولت فعلی آمریکا استفاده شده است. هفته گذشته و در جلسه اخیر، گروه تشخیص داد که می تواند به صورت مفیدی در بحث های عمومی درباره مذاکرات کنونی با ایران مشارکت کند؛ مشارکتی که با ارائه نظر اجماعی این گروه درباره مباحث مهم مذاکرات انجام می شود. این بیانیه، اجماع گسترده گروه را منعکس می کند.

برگردان کامل این بیانیه به زبان فارسی در ادامه از منظرتان می گذرد:

««توافق هسته ای ایران به انجام نرسیده و مذاکرات ادامه دارد. ضرب الاجل 30 ژوئن برای رسیدن به نتیجه تعیین شده و ما اکنون مطالب بیشتری درباره توافق احتمالی آتی می دانیم. اغلب ما، توافقی قوی تر را ترجیح می دهیم.

توافق کنونی، مانع دستیابی ایران به قابلیت ساخت سلاح های هسته ای نخواهد شد و مستلزم نابودی زیرساخت های غنی سازی اورانیوم این کشور نیز نخواهد بود، هرچند این زیرساخت ها را برای مدت 10 تا 15 سال آینده، محدود خواهد ساخت. این توافق همچنین شفافیت، بازرسی و پیامدهای دیگری را بر ایران تحمیل خواهد کرد تا موجب پیشگیری و منصرف کردن ایران از ساخت بمب اتم شود.

در عین حال، ادعا نشده که این توافق، یک راهبرد جامع دربرابر ایران است چراکه در آن به مواردی چون "حمایت ایران از گروه های تروریستی همچون حزب الله و حماس"، "نقش آفرینی این کشور در عراق، سوریه، لبنان و یمن (تسلط منطقه ای ایران)"، "زرادخانه های موشک بالستیک ایران" و "وضعیت حقوق بشر در داخل این کشور" پرداخته نشده است.

دولت آمریکا، مذاکرات برای رسیدن به توافقی درباره تهدید هسته ای را در اولویت قرار داده و امیدوار است که این توافق، تاثیر مثبتی بر سیاست ایران در دیگر موارد ذکر شده داشته باشد.

حتی درصورت تایید این رویکرد سیاسی، ما نگران آن هستیم که مذاکرات فعلی، در رسیدن به استانداردهای دولت آمریکا درباره یک "توافق خوب" ناتوان باشد مگر اینکه در راستای سرفصل هایی باشد که در این بیانیه آورده ایم و با راهبردهای قاطعانه منطقه ای تحکیم می شود.

ما در دیدگاه خود متحد و هم نظریم که برای رسیدن به توانایی حداکثری در پیشگیری و منصرف کردن ایران از ساخت سلاح هسته ای، توافق هسته ای آتی باید علاوه بر مفاد کنونی، تامین کننده موارد زیر باشد:

1- نظارت و راستی آزمایی: بازرسان آژانس بین المللی انرژی هسته ای که مسئول نظارت بر اجرای توافق توسط ایران هستند باید دسترسی به موقع و موثری برای بازدید از هر سایت و مکانی در ایران که مورد نیاز است داشته باشند تا بتوانند مطابقت عمکرد ایران با توافق را تایید کنند. این دسترسی باید شامل اماکن نظامی (از جمله مقرهای سپاه پاسداران) و دیگر تاسیسات حساس باشد.

ایران نباید قادر به رد یا تاخیر انداختن دسترسی های به موقع به هر سایتی در هر مکان کشور باشد که بازرسان به بازدید از آن برای انجام مسئولیت هایشان نیاز دارند.

2- ابعاد نظامی احتمالی: بازرسان آژانس باید قادر باشند که در مسیری به موقع و موثر، "نمونه برداری کنند"، "با دانشمندان و مقامات دولتی مصاحبه کنند"، "از اماکن مورد نظر بازرسی کنند" و "اسناد مورد نیاز را بررسی کرده و از آنها کپی برداری کنند تا تحقیقاتشان درباره فعالیت های تسلیحاتی گذشته و کنونی ایران انجام شود" (ابعاد احتمالی نظامی یا همان PMD).

همه این اقدامات باید قبل از هرگونه کاهش چشمگیر در تحریم های ایران به انجام برسد.

3- سانتریفیوژهای پیشرفته: این توافق باید محدودیت های شدیدی را برای سانتریفیوژهای پیشرفته و آزمایش و گسترش آن ها طی ده سال اول اعمال کرده و از به روز شدن سریع این سانتریفیوژها و ارتقای فنی آن ها و همچنین افزایش توان غنی سازی ایران در سال های پس از دوره مقدماتی ده ساله، جلوگیری کند.

هدف، عقب راندن ایران از توسعه سانتریفیوژهای پیشرفته تا هر زمان ممکن و اطمینان یافتن از این است که هرگونه توسعه ای که با سرعتی اندازه گیری شده و تدریجی اتفاق می افتد، متناسب با برنامه هسته ای صلح آمیز خواهد بود.

4- کاهش تحریم ها: این کاهش باید براساس اجرای تعهدات توسط ایران انجام شود. تعلیق یا کاهش اغلب تحریم های مهم نباید پیش از تایید آژانس مبنی بر برداشتن گام های کلیدی توسط ایران صورت پذیرد؛ گام هایی که برای مطابقت با توافق ضروری هستند.

تحریم های غیرهسته ای (مانند تحریم هایی که به علت حمایت از تروریسم وضع شده اند) باید به قوت خود باقی مانده و با شدت و استحکام اجرا شوند.

5- پیامدهای نقض توافق: این توافق باید دربر دارنده مکانیسمی به موقع و موثر برای تحمیل مجدد و خودکار تحریم ها درصورت نقض توافق توسط ایران باشد. از جمله موارد نقض توافق می تواند رد کردن یا به تاخیر انداختن دسترسی های آژانس توسط ایران باشد.

آمریکا باید به نوبه خود و به روشنی یک سری از پیامدهایی که ایران درصورت نقض توافق با آن مواجه خواهد شد را بیان و تعیین کند.

مهمتر از همه، برای آمریکا حیاتی است که تایید کنیم سیاست ایالات متحده جلوگیری از تولید مواد شکاف پذیر کافی توسط ایران است که می توانند در ساخت سلاح هسته ای به کار روند؛ چه در زمان اجرای توافق و چه پس از انقضای آن. دقیقا به این علت که ایران به عنوان کشوری در آستانه هسته ای شدن باقی می ماند (و به روشنی گزینه تبدیل شدن به یک کشور هسته ای را حفظ می کند)، ایالات متحده باید شیوه قبلی خود مبنی بر متعهد بودن به همه گزینه های ضروری از جمله استفاده از نیروی نظامی را برای جلوگیری از دستیابی ایران به سلاح هسته ای حفظ کند.

رئیس جمهور باید استفاده از هر گزینه ممکن را به عنوان سیاست آمریکا اعلام کرده و کنگره نیز رسما آن را تایید کند. به علاوه، بررسی هر توافقی توسط کنگره باید قبل از هرگونه اقدام رسمی که طبق توافق نهایی و از سوی سازمان ملل انجام می شود، باشد.

بدون این ویژگی ها، بسیاری از ما حمایت از توافق هسته ای با ایران را مشکل خواهیم یافت و به آن تن در نخواهیم داد.

ما مصرانه از دولت آمریکا می خواهیم که به 30 ژوئن به عنوان یک ضرب الاجل قطعی و تخلف ناپذیر نگاه نکند. تا رسیدن به یک "توافق خوب" که دربر دارنده ویژگی های مذکور باشد، پشت میز مذاکرات بمانید. برنامه اقدام مشترک را تا زمانی که مذاکرات ادامه دارد، تمدید کنید. این اقدام موجب متوقف شدن برنامه هسته ای ایران و تحریم های بین المللی در سطح کنونی خواهد شد.

درحالی که آمریکا باید قانون تحریم های ایران را تمدید کند و جلوی انقضای آن را بگیرد، نباید حین انجام مذاکرات، تحریم ها را افزایش دهد. آمریکا جایگزین جذاب و قابل قبولی برای توافق ندارد اما ایران هم به توافق نیاز داشته و انگیزه زیادی برای رسیدن به توافق نهایی و کاهش تحریم ها قبل از انتخابات ماه فوریه آینده دارد. اگر قرار است یک طرف از مذاکرات کنار بکشد اجازه دهید، ایران باشد.

برخی استدلال می کنند که هرگونه توافق هسته ای در شرایط کنونی، به سادگی موجب تقویت بیشتر رفتارهای بد ایران می شود. به همین علت ما اعتقاد داریم که آمریکا باید هر توافقی را با اقدامات بیشتر در منطقه تقویت کند تا با ایران مقابله کرده و از دوستان و متحدان سنتی ما حمایت کند.

این به معنای جنگ زمینی و حضور نظامی گسترده آمریکا در خاورمیانه نیست بلکه به معنای اتخاذ اولیت هایی همچون موارد زیر می باشد:

1- در عراق: آموزش و تسلیح نیروهای امنیتی عراق و همچنین پیشمرگه های کرد در شمال و نیروهای سنی در غرب این کشور را گسترش داده و به نیروهای ویژه آمریکا اجازه دهید از پایگاه های خود خارج شوند و به هماهنگی حملات هوایی و تحکیم واحدهای عراق کمک کنند. شبه نظامیان مورد حمایت ایران را به حاشیه برانید و آنها را از واحدهای شیعه که تحت کنترل ایران نیستند، جدا کنید.

2- در سوریه: برنامه های آموزش و تجهیزاتی آمریکا را گسترش داده و تشدید کنید. با ترکیه برای ایجاد یک پناهگاه امن در شمال سوریه همکاری کنید؛ جایی که پناهندگان بتوانند به کمک های انسان دوستانه دسترسی داشته باشند و مبارزان غیر افراطی بتوانند آموزش دیده و تجهیز شوند.

بر روی تضعیف روزافزون بشار اسد و ایجاد تفرقه در عناصر حکومت وی سرمایه گذاری کنید و این اقدام را با آموزش عناصر مخالف توسط آمریکا درآمیزید. با همکاری کردها و ترک ها، از انتقال سلاح های ایرانی به سوریه ممانعت کنید و تعیین شبه نظامیان شیعه مورد حمایت ایران به عنوان سازمانی تروریستی را مدنظر داشته باشید.

3- در یمن: حمایت از عربستان سعودی و امارات متحده عربی را افزایش دهید تا از این رهگذر طرف های درگیر در جنگ را به حضور پشت میز مذاکره ترغیب کنید. در همین حال برای جدا کردن عناصر حوثی ها از ایران تلاش کنید.

4- در کل منطقه: از ارسال سلاح توسط ایران برای گروه های افراطی ممانعت کنید و به مقابله با تلاش های این کشور جهت ایجاد مزاحمت برای کشتی های تجاری و نظامی ما ادامه دهید. بر سیاست آمریکا مبنی بر مخالفت با تلاش های ایران برای سرنگونی دولت های محلی و پیشروی قدرتش به قیمت تضعیف دوستان و متحدان ما تاکید ورزید.

در مجموع، این گام ها موجب تقویت توانایی آمریکا دربرابر داعش نیز می شود. اقدام همزمان علیه تسلط ایران بر منطقه و خلافت داعش به اطمینان مجدد دادن به دوستان و متحدان ما درباره ادامه تعهدات آمریکا کمک خواهد کرد. این اقدامات در عین حال به پرداختن به نگرانی های مشروع اسرائیل کمک خواهد کرد، مبنی بر اینکه توافق نهایی به برنامه هسته ای ایران اعتبار می بخشد، رفتار بی ثبات کنده آن را تسهیل می کند و  موجب تشویق گسترش بیشتر سلاح های هسته ای می شود آن هم در شرایطی که اسرائیل با فرسایش احتمالی در کیفیت توان نظامی خود مواجه است.

ما مصرانه از دولت آمریکا می خواهیم که مکانیسمی محتاطانه و در سطح بالا را برای همکاری با دولت اسرائیل جهت شناسایی و واکنش نشان دادن به هر یک از این نگرانی ها ایجاد کند.

انجام اقداماتی که ما پیشنهاد می دهیم در حین ادامه مذاکرات، این پیام را تقویت خواهد کرد که ایران به هر توافقی پایبند خواهد بود و اجازه پیگیری ساخت سلاح هسته ای به این کشور داده نخواهد شد. این اقدامات، شانس مطابقت و همراهی ایران با توافق را کاهش نمی دهد بلکه این شانس را افزایش خواهد داد و در نهایت موجب اتخاذ نقشی سازنده تر در منطقه خواهد شد.

تا زمانی که ایران سیاست کنونی خود جهت گسترش مداوم نفوذش در منطقه را ادامه می دهد، برای محقق شدن امیدهای دولت آمریکا در این خصوص شانس کمی وجود خواهد داشت.»»